Dünya Ne Kadar Büyük Biz Ne Kadar Yalnızız!

Dünya içinde yaşadığımız gezegen, içinde yaşadığımız gezegende tahminlere göre 7.44 milyar insan yaşamak da, gezegenimiz de yılda ortalama 49 ila 50 milyon insan yaşamını yitiriyor. İnsanlara göre kocaman ama galakside çok fazla yer kaplamayan bu dünya için büyük savaşlar veriliyor.

Dünya çok büyük bir yer hepimize yetecek kadar büyük, hepimizi doyuracak kadar büyük ama yinede insanoğlu doymak bilmez iklimini hiç değiştirme eğiliminde olmadığından dolayı doymayı, doyurmayı, elinde olanı vermeyi hiç düşünmüyor. “Dünya herkese yetecek büyüklük de, onun için başkasının yerini kapmaktansa, çalışarak kendi yerinizi bulun” diyor Charlie Chaplin. Dünyada 925 milyon insanın her gün aç yattığı gibi bir veri var elimizde, peki açlık sınırında yaşayan insan sayısı benim tahminime göre bu sayı 2 ya da 3 milyar insandır, belki de daha fazla. Asgari ücret denilen zillet aslında bir açlık sınırı değildir, açlık sınırının daha altında bir rakamdır, canla başla fakirden alıp zengine veren devletin 1300 TL’nin altına düşmesin diye verdiği mücadele reel politiktir. Burada oturup simit şu kadar çay bu kadar 30 günde çay simit bu kadar eder diye bir hesaba girecek değiliz ancak asgari ücret zenginin/işverenin malına mal katması için bir araç değil de nedir? Burada Charlie Chaplin’i yalancı çıkaracak değiliz evet başkasının yerini kapmak derdinde olmadan kendimize yer etmek için çalışacağız fakat emek hırsızlarına da göz açtırmamalıyız çünkü emeğimiz kolayca çalınabilecek bir meta değildir.

Türkiye de Soma faciasından sonra açıklanan rakamlara göre Taşeron işçi sayısı 1.233 milyon insan evladı, bunlar resmi veriler birde taşeron olmayan ama taşeron zihin ile çalıştırılan insanlar var bunların adlarını bile koyamadık daha nerdeler ne yapıyorlar bilmiyoruz, bir sabah uyandığımızda yada akşam ana haber bültenlerinde görüyoruz. X şehrinin Y semtinde gerekli önlemleri alınmadan çalıştıran matbaa da yangın çıktı 3 işçi hayatını kaybetti. Haber arkasına bir Prof. Dr. Yeşil Kırmızıyaçalan adında bilmem ne Üniversitesi iş güvenliği ana bilim dalı dekanı çıkarılıyor ekrana  uzun cümleler boş savsatalar hemen profumuzun karşısına bir adet devlet yetkilisi bağlanıyor telefonla  bir iki cümle bir daha olmayacak palavraları sonrası yetkililerin uzun ve detaylı incelemeleri adı altında kapanıp giden dosyalar. Bu ülkede Taşeron işçiler de Suriyeli,Afganistanlı,Somalili mülteci kardeşlerimiz kadar ürkek ve korkak. Hepsi birer Matematik Profesörü kolay mı asgari ücretle ev geçindirmek. Sadece iş yaparken başımıza ne hal gelir korkusu değil, bu ay sonu nasıl gelecek korkusu?

Dünya herkese yetecek büyüklük de, Siyahları, Beyazları, Arapları, Türkleri, Kürtleri, Ermenileri de yaşatabilecek, doyuracak bilecek bir güce sahip o yüzden beraber yaşamayı, birbirimizin hakkını gasp etmeden yaşamayı öğrenmek/öğretmek zorundayız. İlk önce kendi topraklarımızda yaşayan insanları sevmekle onlara kucak açmakla başlayacak meselemiz. Komşusu açken tok yatanın bizden olmadığı gibi komşusunun hakkı gasp edilirken durup seyreden de bizden değildir. Coğrafyamızı saran kan ve gözyaşı ikliminde canla başla birbirimize ve bizi biz yapan meselelere sahip çıkacağız. Birbirimiz sevmeyi hafife almayacağız.